उत्तर: मस्त सुट्टीचा दिवस होता. सोसायटीतील सगळी मुले खेळायला बागेजवळच्या मैदानात गेली. आकाशात पांढरे ढग होते म्हणजे आता पाऊस पडण्याची शक्यताच नव्हती. मुलांनी क्रिकेट खेळायला सुरुवात केली. हळूहळू खेळाची रंगत वाढत होती.

संजू आणि राजू लगेचच बाद झाल्यामुळे नाराज झाले होते. क्रिकेटमध्ये त्यांना रस वाटत नव्हता, म्हणून सोबत आणलेला पतंग घेऊन ते मैदानाच्या कडेला गेले. वायाबरोबर पतंग छान भरारी मारत होता. पण एवढ्यात बागेत स्वच्छंदी उडणारे फुलपाखरू पतंगाच्या मांज्यात अडकले, गुरफटले गेले, त्याला तेथून निघता येईना. मुलांनी लगेच पतंग खाली घेतला. फुलपाखराची सुटका करण्याचा प्रयत्न केला.

पण सर्व व्यर्थ मांज्यामुळे फुलपाखराचे पंख तुटले. उडण्यासाठी ते धडपडू लागले. त्याची धडपड पाहून राजू आणि संजूला खूप वाईट वाटले. एव्हाना सगळी मुले सभोवती गोळा झाली होती.

शेवटी तडफडून फुलपाखराने प्राण सोडला. मुलांना खूप वाईट वाटले. आपल्या खेळामुळे फुलपाखराचा जीव गेला याचे राजू आणि संजूला खूप दुःख झाले.

आपल्या खेळामुळे जर पक्षी, कीटकांचा जीव जात असेल तर असा खेळ आपण आजपासून खेळायचा नाही अशी मुलांनी प्रतिज्ञाच केली.